Nabeschouwing GR 5

De GR 5 is een geweldig fraai en gevarieerd lange afstandspad van Hoek van Holland tot Nice. Het pad loopt niet rechtstreeks van A naar B maar voert zoveel mogelijk door de mooiste passage’s van een land. Soms is de streek niet zo bijzonder fraai te noemen, zoals in de Loraine, maar weet de GR 5 dit prachtig te camoufleren.

 

De GR 5 is door iedereen te lopen die lichamelijk gezond is en een redelijke conditie heeft. Veelmeer komt het neer op doorzettingsvermogen, aanpassingsvermogen en creativiteit. Je leert trajecten op te delen in behapbare stukken.

 

De GR 5 leert je creatief en inventief te zijn in het bedenken van oplossingen, voor als het eens niet zo gaat als men zich vooraf bedacht had. We denken dan bijvoorbeeld aan momenten dat je aankomt in een dorpje waar je dacht te gaan kamperen op het einde van de dag en de camping blijkt dicht te zijn. De Fransman geeft je een nuchtere kijk op het leven en weet ogenschijnlijke problemen te reduceren tot nul.

 

De GR 5 geeft je voldoende tijd om na te denken over je leven, geeft je tijd om mensen te leren kennen en te genieten van de natuur.

 

Te voet leer je een land en z’n bevolking goed kennen doordat je heel langzaam voortschrijdt. Soms proef je het verleden (bijvoorbeeld de plaats Verdun, waar zwaar gevochten is) soms proef je het verleden door de manier waarop huizen gebouwd zijn. (Elzas, meerdere keren Duitsland geweest)

 

Door zo langzaam door een land te gaan leer je de gewoontes van mensen beter kennen en begrijpen. Je gaat begrijpen waarom mensen op het heets van de dag een aantal uren siesta houden, waarom ze leven, zoals ze leven.

 

De napret en voorpret van een vakantie was erg belangrijk voor ons. Het inlezen van gebiedsbeschrijvingen, het lezen van andermans verslagen en ervaringen heeft die voorpret vergroot. Ook het maken van deze website is niet alleen voor andere mensen maar ook voor onszelf een fraaie herinnering. Bij het lezen hiervan komen de “filmpjes” vanzelf weer naar boven.

 

We zijn blij dat we in staat zijn geweest dit hele pad te kunnen en mogen lopen in goede gezondheid. We beseffen ons dat dit geen vanzelfsprekendheid is.

 

Aan deze tocht hebben we vrienden overgehouden waarmee we geregeld wandelervaringen hebben gedeeld.

 

We kunnen iedereen die de tijd heeft en/of die tijd daarvoor over heeft, de GR 5 van harte aanbevelen. Persoonlijk hebben ik dit in vijftien jaren gelopen van Pieterburen (eerst het Pieterpad) tot Nice. Hilly (mijn partner) heeft vanaf Ribeauvillé tot Nice gelopen incl. het Pieterpad tot ver in Luxemburg. Het resterende stuk lopen we gedurende de komende jaren. Het geeft ons de tijd om ons te verheugen op het volgende traject, en terug te zien op het gelopen traject. Er zijn ook mensen die deze tocht achter elkaar lopen in een aantal maanden. Het is maar wat je prefereert, en hoeveel vakantie je hebt.

 

Als je de GR 5 gaat vergelijken met bijvoorbeeld een tocht naar Santiago dan is de GR 5 een veel rustigere route. De GR5 is ook grotendeels onverhard. Het kan voorkomen dat je soms in dagen geen andere wandelaar tegen komt. Soms duurt het ook 130 km voor je bij de volgende camping komt (Liverdun), en zul je dus inventief moeten zijn. Of wild kamperen of van de route afgaan en een gite of hotel nemen.

 

Veel Fransen weten niet dat de GR5 vanaf Nederland komt en lopen zelf alleen het laatste stuk vanaf Lac Léman (meer van Geneve) of vanaf Saint Etienne de Tinee of Briancon naar Nice

 

Wij hebben de GR 5 voor 90% gelopen met een tent en slaapzak in de rugzak. Dat was extra bagage t.o.v. zonder, maar geeft ook een behoorlijke dosis van vrijheid. Je loopt, eventueel tot je moe bent en gaat dan gewoon je tentje opzetten en slapen. Je hoeft dan niet van de route af, minder te bespreken bij hotels of gite’s en is ook nog goedkoper. In een natuurgebieden is dat vaak een andere zaak. Daar is kamperen meestal verboden. Maar tussen kamperen en een overnachting ( na 20.00 uur je tent opzetten en in de vroege ochtend vertrekken zonder rommel achter te laten) zit verschil.

 

De GR5 is grotendeels een onverhard pad door de natuur en de bergen waarvan een groot gedeelte niet te fietsen is. Zodoende kom je op de mooiste plekjes in de natuur.

 

De route hebben we gelopen met behulp van de diverse topoboekjes. Dat geeft veel achtergrondinformatie. De Franstalige versie hebben we laten vertalen door “de GR5 te lijf”. Dat was prettig. Ook waren we in het bezit van een gps met bijbehorende track van de GR5 zodat, als je een beetje oplet niet hoeft te verdwalen en je een goed overzicht hebt welke bergen je nog over moet of de te lopen afstand makkelijk kunt bepalen. Verdwalen is balen zegt men wel eens. Midden op de dag niet zo’n groot probleem maar tegen de schemering of als je erg moe bent erg vervelend.

 

Tijdens de tocht hebben we ons nooit bedreigd gevoeld door gevaarlijke dieren als wilde zwijnen, slangen, roofvogels of wolven. Wel moet je erg opletten met onweer in het hooggebergte. Een remedie is vroeg gaan lopen want vaak ontstaat er onweer wat later in de middag.In de bergen is enige concentratie geboden.

 

Het liften in Frankrijk gaat in de meeste gevallen erg makkelijk. Je staat zelden erg lang en mensen vertrouwen elkaar. Soms hadden we wat kleine porceleine klompjes uit Nederland meegenomen als dank voor de lift. Dat werd erg op prijs gesteld. Vaak werden we door mannen meegenomen van alle leeftijden maar meestal door kwetsbare vrouwen. Een Fransman is erg bereid je te helpen en begrijpt dat het openbaar vervoer in the middle of nowwhere een moeilijke zaak is.